سفارش تبلیغ
صبا ویژن
روزى دو گونه است : روزیى که آن را جویى ، و روزیى که تو را جوید و اگر پى آن نروى راه به سوى تو پوید . پس اندوه سال خود را بر اندوه روز خویش منه که روزى هر روز تو را بس است . پس اگر آن سال در شمار عمر تو آید ، خداى بزرگ در فرداى هر روز آنچه قسمت تو فرموده عطا فرماید و اگر آن سال در شمار عمر تو نیست ، پس غم تو بر آنچه از آن تو نیست چیست ؟ و در آنچه روزى توست هیچ خواهنده بر تو پیشى نگیرد ، و هیچ غالبى بر تو چیره نشود ، و آنچه برایت مقدر شده تأخیر نپذیرد . [ این گفتار پیش از این در آنجا که سخن از این باب بود گذشت لیکن در اینجا روشن‏تر و گسترده‏تر است ، بدین رو بر قاعده‏اى که در آغاز کتاب نهادیم آن را از نو آوردیم . ] [نهج البلاغه]
 
سه شنبه 89 فروردین 3 , ساعت 2:25 عصر

بند ششم

ترسم حساب دشمنش چون بر خدا فتد
قهر خدا چو آتشی بر ما سوی فتد
زآن آتشی که قوم دون بر خیمه ها بزد
آتش به خشک و تر همه زین ماجرا فتد
آه  از  دمی که  دیده  خونبار  مصطفی
بر نوگلان بی سرو گلگون قبا فتد
آه  از  دمی که  دیده  شیر  خدا  علی
بر زخمهای خامس آل عبا فتد
ترسم  ز آه  فاطمه   در  روز  رستخیز
چون چشم او به واقعه کربلا فتد
از  داغ  جانگداز   اسیران    نینوا
آدم زغم بنالد و حوّا ز پا فتد
آندم  قیامتی  به  قیامت   شود  به  پا
دوزخ به جان فرقه جور و جفا فتد
آن سر که داشت بر سر دوش نبی قرار
بر نیزه اش نموده و کردند    افتخار

 



لیست کل یادداشت های این وبلاگ